เกาหลี ของจริง VS นิยาย
ก่อนมาโดนเตือนว่า...
ป๋า: ข้าวของแพง บ้านเมืองก็ธรรมดา ไม่ได้น่าเที่ยวอะไรมากมาย ของกินก็ลำบาก ไปทำไมเปลืองเงิน
แม่: อย่าหวังอะไรมาก อย่าคิดว่าจะมาเจออะไรสวยงามแบบในละคร เค้าตกแต่งมาให้เราดูแล้วทั้งนั้นแหละ ตั้งแต่หน้าตาคน จน ถึง สภาพบ้านเมือง ...
ไม่เคยเถียงสำหรับคำเตือนพวกนี้ แต่แค่อยากจะมาเห็นด้วยตาตัวเอง บวกกับ มาเรียนภาษาด้วยเป็นหลักๆ อย่างอื่นก็คิดซะว่าเป็นประสบการณ์ในสถานที่จริง จะดีจะร้ายก็เป็นส่วนหนึ่งของประสบการณ์ชีวิต
เหตุผลที่อยากมาเกาหลี สำหรับเราก็คงเพราะอยากเรียนภาษา หลายครั้งที่บอกว่าเรียนภาษาเกาหลี อาการคนที่ฟังมีทั้ง ยิ้มและบอกว่าดี และ ทำหน้าสงสัยกระเดียดไปทางเหยีดนิดๆว่า วายยยยยย ทำไมต้องเกาหลี ทุกครั้งที่โดนถามว่าทำไมถึงเรียนภาษาเกาหลี เคป๊อบหรอ? บอยแบรนด์? เกิลกรุ๊ป? ถามมาเรามาได้เล๊ย แต่ตอบไม่ได้หรอก ไม่สันทัดจริงๆเรื่องพวกนี้ เพราะมันไม่ใช่เหตุผลของเราในการเลือกเรียนภาษาเกาหลี (แต่น้องๆที่มีเหตุผลพวกนี้เป็นหลักก็เรียนได้ดีหลายคนเลยทีเดียว น่าชื่นชม ในความคลั่งไคล้ แบบได้สาระของพวกเค้า) คำตอบของมันจริงๆง่ายนิดเดียวคือ "ไม่มีเหตุผล แค่อยากจะเรียน" รู้เรื่องนะ !!! 55555555
ตอนนี้มาถึงได้เดือนกว่าแล้ว เจอสภาพจริงเข้าไป หงายเงิบในบางมุมที่ได้เจอกับตัว บางมุมก็ประทับใจ ผสมกันไป
--- ผู้คน ---
นิยาย: เจอแต่ตัวละครอ่ะ หน้าตาก็ดี๊ดี ขั้นเทพ นิสัยก็ตามบท นิสัยคนทั่วไป ในละครไม่ค่อยได้พูดถึงกันสักเท่าไหร่
ความจริง: คนเกาหลี บางคน (บางทีอาจจะหลายคน) ย้ำ!!! ไม่ใช่ทุกคน ทำใจมาก่อนแล้วกับคำร่ำลือที่ได้ยินมาตลอดจากคนที่เคยมาที่นี่ แต่พอมาเจอกับตัว เอิ่ม!!! พูดได้แค่นี้จริงๆ ไม่ต้องมีคำบรรยาย ก็คืออย่างที่เขาบอกกันนั่นแหละ เห็นแก่ตัว ไม่มีมายาท และ ฯลฯ แต่ผ่านไป 1 เดือนเริ่มชิน อีกอย่างที่เห็นคือ ชาย หญิง เดินกันเป็นคู่เยอะมาก มากจริงๆ บางคู่กอด จูบ กัน ก็มี เพลีย!!! เหมือนเป็นเรื่องปรกติ แต่เราคงไม่ชิน แรกๆมารู้สึกมันเยอะจนรำคาญ คงเป็นนิสัยและความรู้สึกส่วนตัว อิจฉามั้ง เพราะว่าโสดไง เหอะๆ (ถึงไม่โสดก็ไม่ทำเยี่ยงนี้หรอกย่ะ!!!) คนไทยไม่ใช่ไม่มีนะ ก็มี แต่ไอ้กอด จูบ อาจจะไปทำลับตามากกว่าในที่สาธารณะ (แต่ปัจจุบันชักเริ่มไม่แน่ใจ- -)
--- ผู้คน ---
นิยาย: เจอแต่ตัวละครอ่ะ หน้าตาก็ดี๊ดี ขั้นเทพ นิสัยก็ตามบท นิสัยคนทั่วไป ในละครไม่ค่อยได้พูดถึงกันสักเท่าไหร่
ความจริง: คนเกาหลี บางคน (บางทีอาจจะหลายคน) ย้ำ!!! ไม่ใช่ทุกคน ทำใจมาก่อนแล้วกับคำร่ำลือที่ได้ยินมาตลอดจากคนที่เคยมาที่นี่ แต่พอมาเจอกับตัว เอิ่ม!!! พูดได้แค่นี้จริงๆ ไม่ต้องมีคำบรรยาย ก็คืออย่างที่เขาบอกกันนั่นแหละ เห็นแก่ตัว ไม่มีมายาท และ ฯลฯ แต่ผ่านไป 1 เดือนเริ่มชิน อีกอย่างที่เห็นคือ ชาย หญิง เดินกันเป็นคู่เยอะมาก มากจริงๆ บางคู่กอด จูบ กัน ก็มี เพลีย!!! เหมือนเป็นเรื่องปรกติ แต่เราคงไม่ชิน แรกๆมารู้สึกมันเยอะจนรำคาญ คงเป็นนิสัยและความรู้สึกส่วนตัว อิจฉามั้ง เพราะว่าโสดไง เหอะๆ (ถึงไม่โสดก็ไม่ทำเยี่ยงนี้หรอกย่ะ!!!) คนไทยไม่ใช่ไม่มีนะ ก็มี แต่ไอ้กอด จูบ อาจจะไปทำลับตามากกว่าในที่สาธารณะ (แต่ปัจจุบันชักเริ่มไม่แน่ใจ- -)
แต่เดี๋ยวก่อน!!! คนดีๆก็มี เราก็เจอ คนมีอายุรุ่นๆ คุณลุง คุณป้า ที่หลายๆคนเรียกว่า อาจอชี่ กับ อาจุมม่า จอมโวยวาย ที่ดีๆเราก็เจอ พวกเค้าจะน่ารัก คุยดี ยิ่งรู้ว่าพูดเกาหลีไม่ค่อยได้ แกก็จะพูดช้าๆชวนคุย (แม้ว่านานๆทีจะยอมหลุดอังกฤษมาสักตัว) บอกว่ามาจากไทยก็ชวนคุยเรื่องประเทศไทย โน่นนี่ เรื่อยๆจนเพลินๆ น่ารักและน่าประทับใจ
ณ ที่นี้ ถ้าจะอยู่ให้รอดต้องพยายามอยู่คนเดียวให้ได้ ไม่ใช่ไม่เอาใคร แต่ถ้าไม่มีใครเราก็สามารถอยู่ได้ ถ้าเจอคนดีก็ถือเป็นโชคดีมากๆ ให้ทำใจมาก่อนเลยเรื่องผู้คน ไม่ใช่ทุกคนจะแย่ และไม่ใช่ทุกคนจะดี ก็มีดีและแย่ปนกันไป เหมือนทุกที่ทั่วโลกนั่นแหละ อยู่ที่จังหวะเราจะเจอคนแบบไหน
ใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ก็ได้แต่คิดซะว่า "สิ่งดีๆจากบ้านเราก็เอาไปใช้ และบางสิ่งที่แย่ๆก็อย่าไปทำตามเค้า (เอาให้เนียน!!!) ... การจะอยู่ให้รอดในที่ที่ไม่ใช่ของเรา ไม่ใช่การเปลี่ยนตัวเองให้เหมือนใคร แค่คือการเป็นตัวเองได้ในทุกสถานการณ์ ... ถ้าทำได้ก็จะอยู่ได้สบาย"
---ถนนหนทาง---
นิยาย: ทำไมมันดูสวยงามจังเลยอ่ะ สวยไปหมด ตรงไหนก็สวย
ความจริง: พักอยู่ที่ โซล แถวๆ ม. อีวา สำหรับเราเป็นย่านค่อนข้างวุ่นวายมาก ร้านขายของ คน โอ๊ยยยยยยย เยอะ!!! เพลีย (รอบสอง) ส่วนถนนหนทางสภาพส่วนใหญ่ที่เห็นก็จะเป็นแถวนี้ แต่ก็ได้ไปที่อื่นมาหลายที่บ้าง ริมๆถนนค่อนข้างสรกปรก แต่ไม่มาก หลายที่มีน้ำลายถุยๆ บนถนนเยอะมาก คราบอะไรไม่รู้เต็มไปหมด แต่ที่สะอาดก็มี ก็คงคละๆกันไป เหมือนกับที่อื่นๆ แต่บางที่ก็ยังดูมีระเบียบ เรียบร้อย ส่วนที่เป๊ะๆแบบในนิยาย ตอนนี้ยังไม่เจอ สงสัยยังไปไม่ถูกแหล่ง สภาพสวยๆกว่านี้คงต้องรอช่วงใบไม้ร่วง และไปเดินตามถนนประหนึ่งว่าเดินบนพรมแดง สักวันคงจะได้เจอ
--- ที่ท่องเที่ยว ---
นิยาย: สวย ดูน่าไป มีเอกลักษณ์ แตกต่างไปตามสถานที่ เช่น โบราณสถาน สวน แหล่งวัฒนธรรม ต่างจังหวัด ก็ให้ความรู้สึกน่าสนใจแตกต่างกันไป น่าจะไปเที่ยว หาประสบการณ์
ความจริง: ก็คือๆกับที่เห็นในนิยาย แต่อาจจะรู้สึกอินกว่า เพราะว่าได้มาดูด้วยตาตัวเอง ยิ่งที่ไกลๆ อย่างเช่น ไปมาที่ซูวอน ให้ความรู้สึกอยากลืมแถวหอที่อยู่ปัจจุบัน แล้วอยากจะรีบหิ้วกระเป๋าย้ายมาซุกหัว ซ่อนตัว อยู่ที่ ซูวอน ณ เดี๋ยวนั้นเลย บรรยากาศมันช่างต่างกันเหลือซะเกิน
--- ที่อยู่ ---
นิยาย: บ้านหรูๆก็มี บ้านตัวละครจนๆก็มี สวยดีนะ เรื่องราคาไม่ได้พูดถึงในนิยาย
ความจริง: เดินผ่านข้างนอก เห็นมาบ้างแล้วสภาพบ้านทั้งแบบรวย และแบบที่ในละครเรียกว่าจน (ซึ่งจริงๆไม่น่าจนกว่าเรานะ- -) ก็แบบในละครแหละ แต่สำหรับคนต่างชาติอย่างเราๆ ที่จะมาอยู่ที่นี่หลายๆเดือน ราคาห้องพักมันโหดร้ายมากสำหรับที่นี่ ที่อยู่ปัจจุบัน เดือนละ 12 000 บาทไทย ถ้าเป็นที่ไทยสามารถเป็นค่าเช่าห้องพักหรูๆได้สบายๆ แต่ที่นี่จะได้ห้องที่เล็กมากกกกกว่าคอนโดหรูๆที่ไทย หลายเท่าตัว ถ้าใครจะมาอยู่ที่นี่นานๆ ต้องเตรียมตัว เตรียมตังค์ เรื่องห้องพักมาเลย เพราะมันค่อนข้างจะควบคุมยากกว่าค่ากิน ชอปปิ้ง ฯลฯ (เพราะอาจุมม่าเจ้าของหอเป็นคนควบคุมราคาTT)
ส่วนอื่นๆคิดไม่ออก เลยไม่รู้ว่าจะเทียบอะไรอีกดี ตอนนี้ที่พอบอกได้คือ ได้ประสบการณ์ในสถานที่จริงเรื่องของภาษา จากที่เคยแต่นั่งเรียนในห้องเรียน อย่างมากก็จำลองสถานการณ์หน้าห้องเรียน ออกมาก็พูดไทย แต่ที่นี่สถานการณ์จริงบังคับ สปี๊ก เกาหลี โอนลี่ !!! ด้านๆ มั่วๆ ก็ต้องพูด ไม่งั้นคงไม่รอด ในความคิดเรา ไม่ได้หมายความว่าเรียนที่นี่จะเก่งกว่าคนที่เรียนที่ไทย หลายคนเรียนที่ไทย สอบ TOPIK ได้ระดับ 3 (ถือว่าสูงสำหรับเรา) ก็มี มันอยู่ที่คนอีกนั่นแหละ
นอกจากเรื่องพวกนี้ก็ยังได้รู้อีกว่า ในเกาหลีมีมุมเล็กๆ (จริงๆก็ไม่เล็กมาก) ที่ชาวต่างชาติจะได้มีส่วนร่วม หรือ ทำอะไรได้มากกว่าการมาเรียนภาษา การท่องเที่ยว หรือ ทำงาน ไว้มาเหลาๆกันต่อไปจ้าาาาาาาา ^_______^
ปล. ห้องนอนที่เกาหลีมันทำให้หลับยากจริงๆ ให้ตายสิ (ไม่เกี่ยวเล๊ยยยยยย ^3^)
